Luísa Seixal Laranjo

Voor elke editie van Info Halle interviewt de Integratieraad een Hallenaar met allochtone roots. Deze keer ontmoeten we de Portugese Luísa Seixal Laranjo. Ze is bedrijfsjurist bij een internationaal bedrijf en belandde door haar job in Brussel. Daar liep ze tijdens een afterworkparty haar man David tegen het lijf en volgde hem naar Halle. Samen hebben ze een fantastische dochter van 5 jaar: Benedita.

Luísa: De eerste keer dat ik naar Halle kwam, was ik verbaasd over hoe proper en rustig het hier is. Wat een verademing tegenover het drukke Brussel! Ik voelde me hier meteen veilig. In Portugal woonde ik in een klein dorpje waar iedereen elkaar kent en waar je onbezorgd en veilig door de straten kan flaneren. Die gezelligheid vind ik ook in Halle. Ik vind het ook geweldig dat Halle een kleine plek is met stedelijke allures. Het combineert de voordelen van een dorp met die van een stad.

Wat zou jij veranderen als je burgemeester van Halle was?
Luísa: Goh, ik denk niet dat ik de competenties heb om burgemeester te zijn. Maar het eerste wat in mij opkomt is: meer internationale restaurants, meer takeaway (lacht). Dat zijn natuurlijk geen dingen waaraan een burgemeester moet denken. Maar als het over eten gaat, dan weet ik wel raad!

Wat vind je van de taalregels in Halle?
Luísa: Taal is een deel van de identiteit van de mensen. Ik begrijp dus zeker waarom dat belangrijk is. Op mijn werk kom ik weinig in contact met Nederlandstaligen waardoor het moeilijk is om het te leren. Als ik naar de winkel ga, doe ik mijn best om Nederlands te spreken en te begrijpen. En aangezien ik moeite doe, zijn mensen zeer behulpzaam.

Ben je al slachtoff er geweest van racisme of discriminatie?
Luísa: Eén keer. Ik ging met mijn dochter vaak naar dezelfde speeltuin in Halle. Daar werd ik regelmatig opgewacht door iemand die mij zei dat ik er niet mocht komen. Ik probeerde met hem in gesprek te gaan, maar hij bleef bij zijn standpunt. Voor de rest heb ik er gelukkig nooit last van gehad. Ik heb het gevoel dat de mensen zeer tolerant zijn.

Jij borduurt ook?
Luísa: Ja, borduren is mijn hobby en passie. Mijn grootmoeder heeft het mij geleerd. Ik moést het leren dus ik vond het eerst niet zo leuk. Maar toen ik eens aan het rondtrekken was in China, zat ik soms uren op de trein en begon ik er weer mee. Ik vind het echt ontspannend na het werk of in het weekend. In België zijn er niet veel mensen die borduren. Dus kreeg ik vrij snel de vraag om het aan te leren. Daarom organiseer ik nu workshops in Tubeke en Halle.

Wat zou je meenemen van Halle naar Portugal?
Luísa: Carnaval is té zot, dus dat niet. (lacht) Wat ik wél zou meenemen is de mooie natuur. De regio waar ik vandaan kom, is bergachtig en dor. België is plat met vele mooie uitzichten. Ook het levensritme is hier anders. Ik vind het fijn om vroeg te eten en meer overdag te leven. En ik zou sowieso iets van eten meenemen. Chocolade, maar zeker ook bier. Westmalle of Grimbergen bijvoorbeeld. Ik ben niet kieskeurig, ik lust veel soorten (lacht).

Heb je buitenlandse roots en wil je graag vertellen over je leven in Halle? Laat het ons weten via integratieraad@halle.be. We zijn benieuwd naar je verhaal.